درد بوجود آمده از ورزش و فعالیتهای فیزیکی، معمولا نشانه اش این است که عضلات در حال بازسازی و رشد خود هستند. ولی این درد در زمان های دیگر غیر از ورزش علامت آسیب دیدگی است. بدون در نظر گرفتن اینکه به چه دلیل عضلات شما درد گرفتهاند، باید به آنها مهلت بدهید تا استراحت کنند و به اصطلاح ریکاور یا ترمیم شوند. در این میان ویتامینهایی هم وجود دارند که به این فرایند کمک میکنند.
ویتامین سی
موسسه پائولینگ لینوس در دانشگاه ایالتی اورگان میگوید: این ویتامین که بنام اسید اسکوربیک هم شناخته میشود، یک آنتی اکسیدان قوی است. از آنجایی که این ویتامین محلول در آب است، بنابراین در بدن ذخیره نمیشود، پس باید آنرا در برنامهی غذاییتان بگنجانید.
تمرینات ورزشی باعث خواهند شد تا بدن رادیکالهای آزاد بیشتری بسازد. ویتامین سی هم به خنثی سازی آن رادیکالهای آزاد کمک میکند و از درد عضلات جلوگیری خواهد کرد. همچنین این ویتامین در تولید کلاژن، که ساختار مهمی از سلولهای عضلانی، تاندونها و رباطها به حساب میآید نیز، به بدن کمک میکند. مرکبات، گوجه فرنگی، فلفل و اسفناج، منابع ویتامین سی هستند.
ویتامین دیبا توجه به گفتههای موسسهی پائولینگ لینوس، ویتامین دی در جذب کلسیم که برای سلامت عضلات مهم است، به بدنتان کمک میکند. از طرفی، کمبود ویتامین دی باعث ضعف و درد عضلات و در نتیجه مانع ترمیم مناسب عضلات خواهد شد.
مدرسهی بهداشت عمومی هاروارد، پیشنهاد میکند که با توجه به سنتان روزانه بین ۲۰۰ تا ۶۰۰ واحد ویتامین دی مصرف کنید. ۵ تا ۱۰ دقیقه در روز، و به مدت ۳ بار در هفته قرار گرفتن در معرض آفتاب هم برای جذب ویتامین دی مقدار مناسبی خواهد بود. همچنین میتوانید این ویتامین را در ماهی سالمون، تخم مرغهای غنی شده، و محصولات لبنی بیابید.
ویتامین ای
ویتامین E هم یک آنتی اکسیدان قوی دیگر است که برای ریکاوری بهینهی عضلات مهم است. علاوه بر جلوگیری از آسیبهای رادیکالهای آزاد در بدن، زمانی که همراه با ویتامین سی مصرف شود، میتواند درد عضلات را کاهش دهد. این ویتامین همچنین برای تولید مناسب سلولهای قرمز خون اهمیت دارد، سلولهایی که وظیفهی حمل اکسیژن برای ترمیم عضلات بر عهدهی آنهاست.
موسسه پائولینگ لینوس توصیه میکند که روزانه ۱۵ میلیگرم ویتامین ای مصرف نمایید. منابع غذایی این ویتامین عبارتند از: روغنهای گیاهی، انواع دانهها، آوکادو، و سبزیجات برگدار سبز رنگ.