همانطور که می دانیم نمک از سدیم تشکیل شده است و وجود همین ترکیب است که باعث می شود، نسبت به میزان مصرف نمک، هشدار داده شود (البته در ترکیب بعضی از انواع نمک مواد دیگری به جای سدیم، وجود دارد).
شاید باور نکنید اما ۷۵٪ از سدیم مصرفی از منابعی به غیر از نمک وارد بدن ما می شود. مثلاً مواد غذایی فراوری شده و غذاهای رستوران حاوی مقدار زیادی سدیم هستند. اما چرا بدن ما به نمک نیاز دارد و افراط در مصرف نمک چه اثری بر روی اندام های مختلف بدن ما می گذارد؟
سدیم از املاح معدنی ضروری برای سلامت انسان است. این ماده معدنی به بدن ما کمک می کند تا آب کافی رو در خود نگه داشته و یا از بدن دفع کند. همچنین به انتقال پیام های عصبی و فعالیت عضلات نیز کمک می کند. پس وجود سدیم برای بدن ما حیاتی است. اما مشکل زمانی بروز پیدا می کند که ما در مصرف این ماده حیاتی، زیاده روی کنیم.
به نظر می رسد که عکس العمل مغز در قبال سدیم، همانند عکس العملی است که در ازای مصرف هروئین، کافئین و نیکوتین از خود نشان می دهد. به همین دلیل، بعضی از افراد به مصرف نمک زیاد، عادت می کنند و نمی توانند از نمکدان چشمپوشی کرده و به مرور هم به میزان مصرف خود اضافه می کنند.
مغز
زیاده روی در مصرف نمک باعث می شود که مغز به مرور زمان دچار زوال شود. البته هنوز علت این امر به طور دقیق مشخص نیست.
کلیه ها
سدیم نقش کلیدی در ایجاد تعادل در مقدار مایعات بدن، ایفا می کند و این کار رو از طریق پیام هایی که به کلیه ها می فرستد، انجام می دهد. به این ترتیب، کلیه ها می فهمند که چه مقدار از آب رو دفع کرده و چه مقدار از اون رو در بدن، نگه دارند. اگر مقدار سدیم مصرفی زیاد باشد، عملکرد کلیه ها دچار اختلال شده و آب کمتری از بدن دفع می شود. لذا فشار خون فرد افزایش پیدا می کند.
فشاری که به این ترتیب به کلیه ها وارد می شود، منجر به بیماری های کلیوی می گردد. رژیم غذایی پرسدیم، احتمال بروز سنگ های کلیوی رو هم بیشتر می کند. دلیل اصلی سنگ های کلیوی، کلسیم موجود در ادرار است. افرادی که در مصرف سدیم، زیاده روی می کنند، کلسیم بیشتری هم از طریق ادرار دفع می کنند و به همین دلیل، مستعد ابتلا به سنگ کلیه هستند.
استخوان ها
ترشح بیش از حد کلسیم به ادرار، خطر پوکی استخوان رو افزایش می دهد. این کلسیم که از استخوان ها برداشته شده و وارد ادرار شده است، به مرور زمان به خالی شدن بافت استخوانی به خصوص در زنان یائسه، منجر می شود.
قلب
با توجه به اینکه نمک اضافی باعث حبس شدن مایعات در بدن می شود، فشار خون فرد افزایش پیدا می کند. افزایش فشار خون، عامل بسیاری از خطرات جسمی مثل سکته و نارسایی قلبی می باشد. گرچه، فشار خون به طور طبیعی با افزایش سن، زیاد می شود اما اگر مصرف نمک رو کاهش بدهیم، می توانیم در سنین بالا هم از افزایش شدید فشار خون، جلوگیری کنیم.
پوست
استفاده بیش از حد از نمک در رژیم غذایی، بدن رو دچار ورم و آماس می کند. ورم کردگی به خصوص در دستها، بازوها، قوزک پا و پاها، دیده می شود. البته وجود ورم می تواند در نتیجه سایر مشکلات سلامتی هم ایجاد شود. خود ورم زندگی فرد رو تهدید نمی کند اما می تواند نشانه یک بیماری زمینه ای باشد که اون بیماری ممکن است زندگی فرد رو تهدید نماید. حتی مصرف یک بسته بسیار بزرگ پاپ کورن هم می تواند باعث شود که در روز بعد، پف کرده به نظر برسیم. هر قدر هم که سن ما بالاتر می رود، این اثر نمک بیشتر در ظاهر ما دیده می شود.
معده
افراط در مصرف نمک، زخم های معده رو شدیدتر می کند و حتی می تواند به پیشرفت سرطان معده منجر شود. البته علت دقیق این اثر نمک هنوز مشخص نیست و به تحقیقات بیشتر نیاز دارد. بر طبق یک نظریه در این زمینه، نمک باعث می شود که آستر معده دچار تغییراتی شده و بافت معده حالت غیر طبیعی و ناسالم پیدا کند.
پس در مصرف نمک زیاده روی نکنید. ما نمی گوییم که نمک رو به کلی حدف کنید چون این کار هم ناسالم و خطرناک است. وجود نمک برای انجام اعمال حیاتی بدن ضروری است. اما هر چیز مفیدی هم دارای حد و حدودی می باشد که باید رعایت شود. با توجه به اینکه سدیم در بسیاری از مواد غذایی که مصرف می کنیم، به طور طبیعی وجود دارد و یا توسط کارخانجات به محصولات اضافه شده است، بهتر است که از آوردن نمکدان بر سر میز غذا جلوگیری کرده و غذا رو هم تا حد امکان، کم نمک تهیه کنیم.
