استخوان‌های ما بسیار باهوش هستند. استخوان انسان سبک و در عین حال قوی است و اگر آسیب ببیند خود به خود ترمیم می‌شود. یک چیز دیگر اینکه استخوان‌های شما بطور مستمر خودشان را بازسازی می‌کنند و استخوان‌های قدیمی‌را با استخوان‌های جدید جایگزین می‌کنند.

البته این ویژگی‌ها منحصر به استخوان‌های بدن نیست. سایر بافت‌ها و سلول‌ها (بویژه سلول‌های پوست) خودشان را ترمیم می‌کنند. اما استخوان‌ها این خودترمیمی‌را مطابق نیازهای مکانیکی و فیزیولوژیکی بدن و طوری انجام می‌دهند که پاسخگوی این نیازها نیز باشد.

چه چیزی این ویژگی‌های منحصر به فرد را به استخوان‌های ما می‌دهد؟ فناوری‌های تصویربرداری جدید برخی از ابعاد استخوان‌ها را بهتر به ما شناسانده اند. یکی از این ابعاد شبکه سلولی زنده ای است که در عمق استخوان‌ها ساخته می‌شود. این شبکه سلولی زنده از فراوان ترین سلول در استخوان‌های ما یعنی استئوسیت تشکیل شده است.

وقتی استخوان‌ها تشکیل می‌شوند، استئوسیت (که بیشتر با نان سلول استخوانی شناخته می‌شود) در بافت‌های آن قرار می‌گیرند. همین سلول‌ها شاخه‌های دندریتیکی را می‌سازند که در بافت‌ها نفوذ می‌کنند و آنها را به یکدیگر وصل می‌کنند.

مطالعه سلول‌هایی که در عمق استخوان‌های سخت زندگی می‌کنند، بسیار دشوار است. مدت‌ها بود که دانشمندان تصور می‌کردند این سلول‌ها غیرفعال هستند و مطالعه آنها جذابیتی نداشت. اما اکنون مشخص شده است که این سلول‌ها فشار مکانیکی را احساس می‌کنند، تجدید بافت‌های استخوانی را هماهنگ می‌کنند و میزان کلسیم در جریان خون را تنظیم می‌کنند.

ادامه دارد...